inter Afas. Jam alter alterum adfpicit, omnef que facti atrocitate perterriti fuerunt. Nemo vero vindictam fumere potuit, in asylis nempe. Omnes fummopere lugebant, maxime vero Odinus. Hic fine modo fletus fuit. Tunc Frigga dixit, omnes fuos amores demerituro ad infernum effe equitandum Apollinis redimendi caufa. Hermannus, Odini filius, profectus fuit Sleipnero vectus. Navi Ringhornæ Apollo impofitus fuit, quam adduci voluerunt Afæ, cum exftructa pyra. Fieri autem non potuit, antequam advenit Hyrekena, lupis vecta, utens ferpentibus pro habenis. Quatuor Odinus Pugiles, qui furore corripi folerent, equos cuftodire juffit. Hi autem habenas moderare non valuerunt. Illa navem protraxit, primoqué attractu ignis fumavit ex lignis fubjectis. Toro autem eandem percuttere volenti obftitere reliqui Afæ. Funus jam Apollinis pyræ impofitum fuit, quo cognito, Nanna, Nefi filia, dolore crepuit. Torus rogum Miolnero confecravit, Nanumque Liten pedibus pyræ admovit. Hic aderant omnes Afæ. Frejer curru vectus, quem trahebat sus Gallborftius, feu Sligrutannius. Hemdalius Gulltoppio vehebatur. Frejæ vero currum trahebant feles ejus. Hic etiam fuerunt Rimtyffi omnes. Odinus rogo annulum Drypnerum injecit, una cum equo & phaleris. Her *Hermannus per decem noctes equitando pervenit ad amnem Gialliam, adque pontem, auro oneratum. Hujus cuftos erat Modguder, quæ dixit: Ante lucem Apollo hic prætervectus, una cum quinque millibus Tu vero folus non minorem excitas fonum. Tunc portam inferni advectus fiatrem fuum confpiciens, quod fibi mandatum fuerit, aperuit. Hæc vero fola erat & unica, conditio, fub qua demitteretur, fi res omnes & animatæ & inanimate, una cum Afis, eum deplorarent. Alias in inferno detineretur. Apollo tradidit ei annulum Drypnerum; Nanna vero tranfinifit cingulum fuum Friggæ. Fullæ vero annulum fuum. Tunc Hermannus iterum Afgardiam adiens hæc narravit. Tunc Afæ mandarunt, ut res omnes lacri mis Apollinem ab inferno redimerent. Homines nempe, animantia, terra, & lapides. Arbores, & omnia metalla, Apollinem deplorarunt, uti fine dubio vidifti, has res lacrimari omnes tempore frigoris & caloris. Ferunt, Afas inveniffe giganteam quandam mulierem in faxo quodam, cui nomen Dœka: hac, ut reliqua omnia, juffa ploratu fuo Apollinem ab inferno liberare, refpondet, Dæka plorandum eft ficcis lacrimis Apollinis funus: Licet fleant viva feu mortua. Reti-. neat infernus quod habet. Hoc experimen tum Loconis fuit. * FAB, XXIX. apud Mallet, p. 149. Quo 1 * Quo cognito, Dii Loconi irati fuerunt. Hic vero in monte quodam habitavit, ejufque domui quatuor fuere oftia, ut in omnes plagas circumfpicere poffet. Interdiu vero erat in Eranangeri amnis præcipitio, affumtis falmonis exuviis. Memor fuit, fore, ut Afæ fibi infiderentur. Hinc affumtum lineum in feneftratas colligavit plagas, perinde ac rete eft confectum. Tunc Afas advenientes cernit. Odinus eum a Lidafcalvia confpicatus fuit. Loco, reti in ignem projecto, in amnem fefe præcipitavit. Kvafer omnium primo ingreffus, quippe qui fapientiffimus erat, hoc ad pifcandum admodum utile judicavit : Et juxta formam cineris adufti rete aliud confecerunt. Ad cataractam euntes, Torus unum finem folus tenuit, reliqui autem Afæ alterum. Loconem vero inter duos lapides delitefcentem caffes prætereunt. Iterum trahentes, adeo rete onerant, ut fubtus elabi nequiret. Tunc Loco, rete fugiens, & ad pontum perveniens, reverfus rete tranfilivit, in cataractam reversurus. Afæ, cognito curfu ejus, in duos diftribuuntur ordines. Torus vadando rete fequitur, & omnes ad ipfum mare ducunt. Loco vero, cognito periculo præfentiffimo, fi in mare reverteretur, rete tranfiliit. Torus autem eum manu apprehendit. Ille vero cum lubricus effet, hujus dextra figi nequivit priufquam ad pinnam *FAB. XXX. apud Mallet, p. 154. caudæ. caudæ. Quamobrem falmo hac fui parte. tenuiffimus. * Loco jam captus atque fine ulla commiferatione in antrum quoddam traductus, Trefque affumtas petras erigentes perforarunt. Loconis etiam filios, Valum nempe & Narium, adduxere, illum transformarunt in lupum. Quo facto Valus Narium dilaceravit. Jam Afæ hujus affumtis vifceribus Loconem fuper tres acuminatas petras, colligarunt, quarum una humeris fuppofita fuit, altera lumbis, tertia vero poplitibus; factaque funt hæc ligamina ferrea. Skada afpidem fuper ejus appendit faciem; Siguna vero pelvim veneni ftillis exceptis plenam evacuante, venenum in faciem ejus decidit. Hic Loco adeo horret & ringitur, ut terra moveatur. Hic jacebit ufque ad Ragnarok (Deorum tenebras). HISTORIA VICESIMA SEXTAT. Ο De Fimbulvetur & Ragnaræk. UID de Fimbulvetur narrare potes? ait Gang. Har: Tunc ex omnibus cœli plagis nix irruet. Tunc vehemens erit frigus atque ventus. Solis nullus eft ufus. Hæc hyems conftat tribus hyemibus fimul, FAB. XXXI. apud Mallet, p. 157. nulla Præcedunt au nulla interveniente æftate. tem tres aliæ hyemes, & tunc totum per orbem erunt bella, fraterque alter alterum interficiet, avaritia ductus. Nec patris, nec filii rationem habebunt interfectores: ita dicitur. Fratres mutuo conflictentur, feque mutuo necent. Tunc confobrini confanguinitatis obliti erunt. Permoleftum tunc erit in mundo Multum adulterium: tas barbata; atas enfea. Clypei fecantur. Ætas ventofa; Luporum atas: Ufquedum mundus corruat. Tunc unus alteri non parcet. Lupus folem devorabit, quod hominibus magnum adfert damnum. Tunc alter lupus lunam devorat. Stellæ de cœlo cadunt. Terra tremefcit. Montes, & arbores, radicitus evelluntur. Vincula & ligamina rumpuntur. Tunc Feneris lupus folvitur. Tunc æquora in continentem exundant, angue Midgardiano in Jotunheimiam feftinante. Tunc navis Naglfara folvitur, quæ fabricata eft mortuorum hominum ungvibus. Propterea admittendum non eft, ut quis ungvibus non præcifis moriatur, cum hac ratione magna fuppeditetur materia navi Naglfaræ, quam fero confectam optarent & Dii & homines. In hac vero maris exuberantia Naglfara undis innatare incipit. Hujus gubernator eft Hrymer. Feneris lupus expanfo rictu procedit, ́ inferiore maxilla terram, fuperiore vero cœlum, tangente. Latius adhuc os diduceret, fi daretur fpatium. Midgardiæ anguis ve nenum |