CC Domitii: Cur ego te, inquit, habeam ut principem; quum tu me non habeas ut fenatorem? Quod Aaron & filios ejus, hoc effe Epifcopum & Presbyteros noverimus. Unus Dominus, unum Templum, unum fit etiam minifterium. Recordemur femper, quid Apoftolus Petrus præcipiat Sacerdotibus; PaIcite eum qui in vobis eft gregem Domini, providentes non coactè, fed fpontanee fecundum Deum : neque ut turpis lucri gratia, fed voluntariè: neque ut dominantes in clerum, fed forma facti gregi ex animo: ut quum apparuerit princeps paftorum, percipiatis immarceffibilem gloria coronam. Peffimæ confuetudinis eft in quibufdam Ecclefiis, tacere Presbyteros, & præfentibus Epifcopis non loqui; quafi aut invideant, aut non dignentur audire. Et fi alii, inquit Apoftolus Paulus, fuerit revelatum fedenti; prior taceat. Poteftis enim per fin gulos prophetare, ut omnes difcant, & omnes confolentur: & Spiritus Prophetarum prophetis fubjectus eft. Non enim eft diffentionis Deus, fed pacis. Gloria patris eft filius Sapiens. Gaudeat Epifcopus judicio fuo, quum tales Chrifto elegerit Sacerdotes. Docente te in Ecclefia, non clamor populi, fed gemitus fufcitetur. Lachrymæ auditorum laudes tuæ fint. Sermo Presbyteri Scripturarum lectione conditus fit. Nolo te declamatorem effe, & rabulam, garrulumque fine ratione; fed myfteriorum peritum, & facramentorum Dei tui eruditiffimum. Verba volvere, & celeritate dicendi apud imperitum vulgus admirationem fui facere, indoctorum hominum eft. Attrita frons interpretatur fæpe quod nefcit: & quum aliis perfuaferit, fibi quoque ufurpat fcientiam. Præceptor quondam meus Gregorius Nazian-, zenus, Illud Craffi: Ego te Confulem putem, quum tu me non putes effe Senatorem? De Domitio vide Eufebium in Chronicis, anno Domini xlvi. & Fabium lib. 12. cap. 11. zenus, rogatus à me ut exponeret, quid fibi vellet in Luca fabbathum evrov, id eft, fecundo-primum, eleganter lufit, docebo te, inquiens, fuper hac re in Ecclefia: in qua mihi omni populo acclamante, cogeris invitus fcire quod nefcis; aut certe, fi folus tacueris, folus ab omnibus ftultitia condemnaberis. Nihil tam facile, quam vilem plebeculam & indo&tam concionem linguæ volubilitate decipere, quæ quidquid non intelligit, plus miratur. M. Tullius (in quem pulcherrimum illud elogium eft, "Demo"fthenes tibi præripuit, ne effes primus Orator: tu illi, ne folus) in Oratione pro Quinto Gallio,quid de favore vulgi, & de imperitis concionatoribus loquatur, attende: ne his fraudibus ludaris. Loquor enim, quæ fum ipfe nuper expertus. Unus quidam Poëta, nominatus homo, perlitteratus, cujus funt illa colloquia Poëtarum ac Philofophorum, quum facit Euripedem & Menandrum inter fe, & alio loco Socratem atque Epicurum differentes, quorum ætates non annis, fed fæculis fcimus effe disjunctas, quantos is plaufus & clamores movet? Multos enim condifcipulos habet in theatro, qui fimul litteras non didicerunt. Veftes pullas æque devita ut candidas. Ornatus ut fordes pari modo fugiendæ funt; quia alterum delicias, alterum gloriam redolet. Non abfque ami&u lineo incedere, fed precium veftium linearum non habere, laudabile eft. Alioquin ridiculum & plenum dedecoris eft, referto marsupio, quòd fudarium orariumque non habeas, gloriari. Sunt qui pauperibus paulum tribuunt, ut amplius accipiant ; & fub prætextu eleemofynæ quærunt divitias, quæ magis h Pro Gallis quidem MSS. legunt Gallo; fed vetuftiores retinent Gallium. magis venatio appellanda eft,quam eleemofynæ genus. Sic beftiæ, fic aves, fic capiuntur & pifces. Modica in hamo esca ponitur,ut matronarum in eo facculi protrahantur. Sciat Epifcopus, cui commiffa eft Ecclefia, quem difpenfationi pauperum curæque præficiat. Melius eft non habere quod tribuam, quam impudenter petere quod recondam. Sed & genus arrogantia eft, clementiorem te velle videri, quàm Pontifex Chrifti eft. Non omnia poffumus omnes. Alius in Ecclefia oculus eft, alius lingua, alius manus, alius pes, auris, venter, & cætera. Lege Pauli Epiftolam ad Corinthios: quomodo diverfa membra unum corpus efficiunt. Nec rufticus tamen & fimplex frater ideo fe fanctum putet, fi ni.. hil noverit: nec peritus & eloquens lingua æftimer fanctitatem. Multoque melius eft è duobus imperfectis, rufticitatem habere fan&tam, quàm eloquentiam peccatricem. Multi ædificant parietes, & columnas Ecclefiæ fubftruunt, marmora nitent, auro fplendent laquearia, gemmis altare diftinguitur, & miniftrorum Chrifti nulla electio eft. Neque verò mihi aliquis opponat dives in Judæa Templum, menfam, lucernas, thuribula, patellas, fcyphos, mortariola, & cætera ex auro fabrefacta. Tunc hæc probabantur à Domino, quando Sacerdotes hoftias immolabant, & fanguis pecudum erat redemptio peccatorum. Quamquam hæc omnia præcefferint in figura: Scripta funt autem propter nos, in quos fines fæculorum devenerunt. Nunc verò quum paupertatem domus fuæ pauper Dominus dedicarit, cogitemus crucem ejus, & divitias lutum putabimus. Quid miramur, quod Chriftus vocat iniquum mammona? Quid fufpicimus & amamus, quod Petrus fe non habere gloriosè teftatur? Alioquin, fi tantum litteram fequimur, & in auro atque divitiis fimplex nos delectar historia, . hiftoria, cum auro obfervemus & cætera. Ducant -Pontifices Chrifti uxores virgines. Quamvis bone mentis fit, qui cicatricem habuerit, & deformis eft, privetur Sacerdotio. Lepra corporis animæ vitiis præferatur. Crefcamus, & multiplicemur, & repleamus terram. Nec immolemus agnum, nec myfticum Pafcha celebremus, quia hæc abfque Templo fieri Lege prohibentur. Figamus feptimo menfe tabernaculum, & folemne jejunium buccina concre-pemus. Quòd fi hæc omnia, fpiritualibus fpiritualia comparantes, fcientefque cum Paulo, quòd lex fpiritualis eft, & David verba cantantis, Revela oculos meos, & confiderabo mirabilia de lege tua, fic intelligimus, ut Dominus quoque nofter intellexit, & interpretatus eft fabbathum: aut aurum repudiemus cum cæteris fuperftitionibus Judeorum; aut, fi aurum, placet, placeant & Judæi, quos cum auro aut probare nobis neceffe eft, aut damnare. Convivia tibi vitanda funt fæcularium, & maximè eorum qui honoribus tument. Turpe eft ante fores Sacerdotis Chrifti crucifixi & pauperis, & qui cibo quoque vefcebatur alieno, lictores confulum & milites excubare, judicemque provinciæ melius apud te prandere, quàm in palatio. Quòd fi obtenderis te facere hæc, ut roges pro miferis atque fubjectis, judex fæculi plus deferet Clerico continenti, quàm diviti; & magis fanctitatem tuam venerabitur, quàm opes. Aut fi talis eft, qui non audiat Clericos pro quibuflibet tribulatis, nifi inter phialas, libenter carebo hujufcemodi beneficio; & Chriftum rogabo pro judice, qui magis & citius fubvenire poteft, quàm judex. Melius enim eft confidere in Domino, quàm confidere in homine. Melius eft fperare in Domino, quàm fperare in principibus. Numquam vinum redoleas, ne audias illud Philofophi: "Hoc non eft ofculum porrigere, fed vinum "propi propinare. Vinolentos Sacerdotes & Apoftolus damnat, & vetus lex prohibet. Qui altario deferviunt, vinum & ficeram non bibant. Sicera Hebræo fermone omnius potio nuncupatur, quæ inebriare po teft; five illa quæ frumento conficitur; five pomorum fucco, aut quum favi decoquuntur in dulcem & barbaram potionem; aut palmarum fructus exprimuntur in liquorem, coctifque frugibus aqua pinguior coloratur. Quidquid inebriat, & ftatum mentis evertit, fuge fimiliter ut vinum. Nec hoc dico, quod Dei à nobis creatura damnetur (Siquidem & Dominus vini potator eft appellatus: & Timotheo dolenti ftomachum modica vini forbitio relaxata eft) fed modum pro ætatis & valetudinis & corporum qualitate exigimus in potando. Quòd fi abfque vino ardeo adolefcentia, & inflammor calore fanguinis, & fucculento validoque fum corpore, libenter carebo poculo, in quo fufpicio veneni eft. Pulchrè dicitur apud Græcos, & nefcio an apud nos æque refonet: Pinguis venter non gignit fenfum tenuem. Tantum tibi jejuniorum modum impone, quantum ferre potes. Sint tibi pura, cafta, fimplicia, moderata, & non fuperftitiofa jejunia. Quid prodeft oleo non vefci, & moleftias quafdam difficultatesque ciborum quærere, carycas, piper, nuces, palmarum fructus, fimilam, mel, pistacia? Tota hortorum cultura vexatur, ut cibario non vefcamur pane; & dum delicias fectamur, à regno cœlorum retrahimur. Audio præterea quofdam, contra rerum hominumque naturam, aquam non bibere, nec vefci pane; fed forbitiunculas delicatas,& contrita olera, betarumque fuccum, non calice forbere, fed concha. Proh pudor! non erubefcimus iftiufmodi ineptiis; nec tædet fuperftitionis? Infuper etiam famam abftinentiæ in deliciis quærimus. Fortisfimum N |