Lud polski, jego zwyczaje, zabobonyWydawn. Artystyczne i Filmowe, 1830 - Всего страниц: 325 |
Другие издания - Просмотреть все
Часто встречающиеся слова и выражения
albo axamitem ażeby bateńka bojary bywa cały chaty chléb chleba chmielu chustkę cię czapkę czasem czém czyli dają danina diabeł domu druchny družba dworu dzieci dzień dziewczęta dziewczyna głowę Hucułowie Hucułów jéj jeśli kapłan każdy kiem kładą kmiotek koloru koło korowaj koszula kościoła krewnych król króla któ któréj Kurpie Kuryer Litwie ludu mają matka Mazury mąż męża mężatki mężczyzni miał mło młodą młody muzyka narodzenia nią niéj niemi obrządek obyczaj oczepin oczepinach Oj chmielu ojciec pana młodego panna młoda pannę panny panny młodej pieniądz płótna Podlasiu podobnież Polszcze pomiędzy pospolicie postrzyżyny potém prze przedtém rodzice rodziców rosie równie Rusi stołu stół swat swéj ści ślubie ślubu śpiewają święcone tańce téj tém ubiór warkocz wedut wesele Wilia wilią włosy wódkę wódki wszakże wszy wszyscy wtenczas zaręczyny złote zmówiny znowu ztąd zwyczaj zwykle żeby życia
Популярные отрывки
Стр. 158 - Trwożyły nasze ojce. Ująwszy gromnice Palił ławnik z burmistrzem w rynku czarownice, Chcąc jednak pierwej dociec zupełnej pewności, Pławił ją na powrozie w stawie podstarości. Zdejmowały uroki stare baby dziecku, Skakał na pustej baszcie diaboł po niemiecku ', Krzewiły się kołtuny czarami nadane, , Gadały po francusku baby opętane, A czkając po kruczgankach na miejscach cudownych. Nabawiały patrzących strachów niewymownych.
Стр. 255 - To garnka tłuczenie oznacza, że nędzne człowieka życie, jak glina (dlaczego glina ma być *nędzna?», łacno podlega zniszczeniu i tym jeszcze u gminu tłómaczone sposobem, że przedtem mąż staraniem żony miał pokarm z tych garnków, owies był jego chlebem (!); tracąc go, nie potrzebuje tego wszystkiego w domu, psuje i wyrzuca, chcąc jakoby z głodu przez żal za nim gi') Ob.
Стр. 184 - Po tańcach szli do łożnice; tam król wojewodzie wileńskiemu położyć się kazał, powiedając, iż obyczaj zwykły w domu naszym zachowan być musi; a gdy się wojewoda wileński położył, tak jako chodził, rozkazał król córce, iżby się podle niego położyła, która zawstydziwszy się, położyć się nie chciała. Zatym ociec, wziąwszy ją w poły od głowy, rzekł do syna: Maksymilijanie, pomóż mi.
Стр. 44 - Znasz-ci miłego — co po cię jedzie? Ojca przeprosił — konia osiodłał, Ubrał się pięknie — zaraz tu będzie.
Стр. 14 - ... Parobcy oprócz tego ozdabiają szyję paciorkami, metalikami, blaszkami i krzyżykami. Opasują się pasem rzemiennym, spiętym na sprzążki stalowe, na którym wieszają zwyczajnie nóż, krzesiwo i przetyczkę do fajki. Zamiast obuwia używają łyczanych kurpi i noszą toporek, który im służy za obronę i podporę do wdrapywania się na góry i skały. Nadzwyczajna zręczność w użyciu tej broni godną jest zastanowienia. Kobiety zamężne noszą na głowie <okrycie czyli) zawoje z...
Стр. 15 - ... tę odbywają corocznie pośród pobożnych pieśni i hymnów. Przed opuszczeniem rodzinnych siedzib każda kompania obiera swojego naczelnika, dla którego w ciągu podróży zostaje z zupełną uległością i posłuszeństwem. Lubo zdarza się, że w przeciągu podróży niektórzy dopuszczają się drobnych nadużyć lub małych kradzieży, jednakże gdy skarga dojdzie do samego naczelnika, nietylko winowajca szkodę wynagrodzić musi, lecz surową karę odbiera. Astaf (Eustachy)1 20 września...
Стр. 309 - Stało cztery przeogromnych dzików, 478 to jest tyle, ile części roku ; każdy dzik miał w sobie wieprzowinę, alias szynki, kiełbasy, prosiątka. Kuchmistrz najcudowniejszą pokazał sztukę w upieczeniu całkowitem tych odyńców.
Стр. 304 - ... został zrzucony, jeden porwawszy za postronek, uwiązał go u szyi tego bałwana, włóczył po ulicy biegając z nim tu i owdzie. Drudzy goniąc za nim bili go kijami nieustannie, wołając z całej siły: „Judasz! Judasz!", dopóki owego dziwoląga wniwecz nie popsuli.
Стр. 17 - ... na targi publiczne. Pospolicie woły, których do tego używają, zamieniają na innego rodzaju płody, mianowicie na zboże i wódkę. Miasta, w których takowe targi odbywają się, są: Kuty, Kołomyja, Bohorodczany, Tyśmienica, Stanisławów6, Łyściec, Stryj i Kalus/.
Стр. 18 - W roku 1859 — mówi S. Witwicki [O Huculach. Rys historyczny s. 49] — sam widziałem, że dzieci na wiosnę trawą paśli w Żabiu, a starszych widywałem, że siedzieli na drzewie i obrywali młode bukowe liście, by głód zaspokoić. Kto się [chce...