IX. De poena mulieris paralyticae propter corpus Domini

quod super caules suos seminaverat.

173

X. De musca quae circa corpus Domini in hora sumptionis

volitans, mortis poenam solvit.

174

XI. De muribus qui hostias non benedictas rodentes litteras

non tetigerunt.

174

XII. De corpore Domini quod in flumen proiectum haereti-

cos dimersit.

175

XIII. Item de corpore Domini quod nave confracta ad reli-

quas naves natavit.

XIV. De corpore Domini quod Coloniae. de manibus sacer-

dotis labens lapidi miraculose impressum est.

XV. De hostiis in Anrode clericorum insania excussis.

XVI. De ecclesia combusta et corpore Domini intacto.

XVII. De Abbate Daniele qui formam sanguinis vidit

calice.

in

XVIII. De Heylardo sacerdote de Wuninsdorp qui formam

humani cruoris vidit in calice.

176

176

177

178

178

179

XIX. De cive Hildinshemensi qui in canone vidit calicem

cum dubitaret sanguine Domini exuberantem.

XX. De Hertwico scholare qui vidit formam sanguinis in

calice in Risene.

179

180

XXI. De Hildebrando sacerdote de Mestede qui vidit speciem

cruoris in calice cum duobus militibus.

180

XXII. De corporali sacramento infuso, qui ablui non potuit,

donec inclusa dubitans illud videret.

XXIII. Item de corporali infuso, in quo sanguis humanus

apparuit.

XXIV. De infirmo cui ablutio conversa est in sanguinem.

XXV. De nobili femina cui ultima ablutio per panem sus-

XXVI. Qualis esse debeat vita sacerdotum.

XXVII. Quae exigantur in sacerdote, ut Christi corpus possit

conficere.

182

183

183

184

XXVIII. De sacerdote Claustri, in cuius manibus infra cano-

nem Christus visus est.

XXIX. De Hermanno Abbate in cuius manibus Henricus de

Hart Christum vidit in missa. .

XXX. De sacerdote qui infra canonem a terra suspenditur. . 187

XXXI. De Ulrico monacho Vilariensi.

XXXII. De sacerdote cui Dominus tantam contulit devotio-

nem, ut venter eius dirumpi videatur accedenti ad altare. 189

XXXIII. De Richmude quae hostiam in elevatione ad instar

cristalli vidit perlucidam.

XXXIV. Item de devotione eiusdem quando communicabat,

et de claritate quam vidit super altare in canone.

XXXV. De femina religiosa Brabantiae quam Christus pro-

priis manibus communicavit.

189

190

191

XXXVI. Item de Hildegunde vidua quam Christus per se
ipsum communicavit.
XXXVII. De converso Livoniae qui communicare desiderans.
hostiam reperit in ore suo..

XXXVIII. Item de Erkenbaldo de Burdem, cui idem conti-
git, cum ei ob occisionem cognati sacramentum fuisset ne-
gatum.
XXXIX. De corporali dulcedine sanctimonialis quam percipit
in sacra communione.
XL. Item de dulcedine Aleidis Abbatissae Monasteriensis ex
sacra communione.

XLI. De converso qui communicaturus vidit Christum san-
guinem suum quasi stillare in calicem.

XLII. De converso qui vidit in os alterius conversi sacerdo-
tem mittere puerum pulcherrimum.
XLIII. De Mauritio Episcopo Parisiensi qui in fine suo per
communionem sacram sensum recepit.

XLIV. De puerulo qui hostiam non benedictam corpus non
esse Domini deprehendit.

XLV. De converso qui per desiderium communicandi spiri-
tum meruit prophetiae

XLVI. De femina religiosa quae communione sibi negata,
dulcedinem eius sensit in gutture, similiter eius odorem
ex remoto percipiens.

XLVII. De femina quae de solo corpore Christi vixit.
XLVIII. De milite qui virtute sacrae communionis in duello
triumphavit.

192

193

193

195

195

197

. 198

XLIX. De milite qui suspensus mori non potuit, donec Chri-
sti corpus percepit.

204

L. De ancilla sacerdotis quae gratia Domini corporis sensum
recepit.

205

LI. De milite qui coram Christi corpore in luto veniam pe-
tens, luti immunditias non sensit.

206

LII. De haereticis qui in ecclesiis furati sunt corpus Domini,
et uno propter hoc suspenso.

LIII. De sacerdotibus indigne conficientibus.
LIV. De sacerdote in Hadenmare qui carbones visus est ma-
sticare in perceptione sacramenti.

LV. De sacerdote Frisone qui calcavit corpus Domini.
LVI. Ce Petro medico qui sub specie panis tantum credidit
esse sacramentum et non rem.

209

209

LVII. De sacerdote malo a quo infans Christus in missa faciem
avertit.

210

.

LVIII. De Erwino sacerdote qui corpus Domini in missa

perdidit.

210

LVIX. De Daniele Abbate qui in calice reperit crudam

carnem.

211

LX. De sacerdote sine ordinibns celebrante, cuius manus
sacer ignis devoravit.

212

LXI. Item de alio qui sine ordinibus celebrans crucifixum

LXIII. De Wirico converso qui carbones sumere visus est

loco sacramenti.

LXIV. De converso proprietario qui corpus Christi sumere

non potuit.

LXV. De hostia quae in Belle de corporali resilivit, ob ver-

miculum in ea decoctum.

LXVI. De corporali quod ob tactum impraegnatae sanctimo-

nialis sanguineam contraxit maculam.

LXVII. Item de corporali quod Godescalcus in exsiccatione

rupit, et divina virtus reparavit. .

213

213

214

215

216

216

Distinctio decima de miraculis.

I. Quid sit miraculum; a quo vel a quibus fiant, seu in qui-

bus; quae etiam sit causa miraculorum.

217

II. De Winando qui infra unam horam ab Jerusalem transla-

tus est in Dioecesim Leodiensem.

III. De monacho idiota qui in somnis accepit scientiam prae-

dicandi

220

IV. De clérico qui per minutionem litteraturam perdidit, rur-

sum recepit eandem anno revoluto sanguinem minuendo.

V. De converso Eberbacensi cuius tactu infirmi sanabantur. . 221

VI. De monacho contemptore temporalium cuius tactu vesti-

mentorum infirmi sanabantur.

VII. De rustico fornaci in Hemersbach incluso et per san-

ctum Jacobum liberato.

VIII. De Abbate qui in caritate a monacho suo admonitus

carnes comedit.

IX. De monacho qui carnem foetidam coepit comedere, cum

Abbati suo obedire nollet ad esum carnium.

223

X. De femina a daemonio liberata et ab eodem ob inobedi-

entiam confracta.

XI. De daemone quem Albertus Scodehart ioculariter eiecit. 224

XII. De Theoderico milite de Rulant qui fluxu sanguinis

laborans Sarracenos miraculose fugavit.

226

XIII. De milite cuius vinea collecta, ob perfectionem deci-

mationis repleta est miraculose.

227

XIV. De converso cuius oratione olla confracta miraculose

illa reparata est.

228

XV. De converso ob cuius obdientiam pisa in agro siccans

miraculose versa est.

XVI. De Sophia Abbatissa cui tenuis cervisia versa est in

vinum.

229

XVII. De pistrice blasphemante cuius pasta versa est in fimum. 230

XVIII. De Ottone de Sconinburg qui per totam Quadragesi-

mam carnes comedit, et post Pascha illis vesci non potuit. 231

XIX. De crucifixo apud sanctum Goarem vulnerato, de quo

sanguis exivit.

XX. Item de cruce lanceata cui simile contigit.

XXI. De furibus qui in Traiecto crucem furati sunt et su-

spensi.

XXII. De matrona quae sine dolore peperit, cum convenisset

in mariti signatione.

XXIII. De divisione solis in tres partes.

XXIV. Item de eclypsi solis et morte Philippi Regis.

XXV. De stella quae visa est Coloniae post meridiem.

XXVI. Item de stella maxima quae apparuit post solis

casum.

oc-

XXVII. De tonitruo et fulmine in vigilia sancti Mathiae.

XXVIII. De theatro in Saxonia fulminato.

XXIX. De sacerdote in Elyzacia fulminato.

XXX. De Richwino per tonitruum a praedonibus liberato.

XXX. De vidua quae mensuras suas ponens contra ignem,

domum suam ab incendio liberavit.

234

. 235

. 236

. 237

XXXII. De cive Susaciensi cuius vestis combusta est, cruce

custodita miraculose.

XXXIII. Item de pomo combusto, zona crucis quae circum-

ligata fuerat illaesa.

XXXIV. De clerico qui a meretrice infamatus incendium non

sensit.

.

XXXV. De piscatore fornicario quem candens ferrum ob con-

fessionem non laesit, et postea recidivantem aqua frigida

combussit.

237

237

. 238

. 238

. 239

240

240

241

241

1

243

XXXVI. De viatore incendiario quem frigidum ferrum inussit. 244

XXXVII. De crucibus quae apparuerunt in Frisia in aere

tempore praedicationis crucis.

XXXVIII. Item de cruce quae apparuit in Sutherhusen iuxta

XXXIX. Item de alia cruce quae visa est in villa Docheym

provincia Frisiae.

245

XL. Item de crucibus quae visae sunt eodem tempore iuxta

Coloniam in villa Hellendorp.

246

XLI. De nube quae in Saxonia cadens multos submersit.

XLII. De puero monstruoso post baptismum sanato.

XLIII. De pagano apud Babylonem baptizato et sanato.

XLIV. Item de auctore huius Dialogi, qui beneficio baptismi

convaluit.

XLV. De cane qui a scholaribus baptizatus, in rabiem versus

est.

249

XLVI. De Richardo Rege Angliae et periculo eius in mari.. 249

XLVII. De pressuris quae facta sunt nostris temporibus. . 250

XLVIII. De terraemotu in Cipro.

XLIX. De terraemotu in Brixa.

L. De terraemotu in Colonia..

251

251

252

LI. De igne qui visus est de coelo in terra Comitis de Monte. 252

LII. De homine de fodina in qua per annum iacuerat obrutns,

mirabiliter liberato.

252

LIII. De homine qui sacramentum cinerum irridens pulvere

suffocatus est..

253

LIV. De converso subulco et arbore eius meritis scissa.

LV. De puella et silice in signum stabilitatis eius scisso.

254

255

LVI. De avicula meritis sancti Thomae Episcopi a milvo liberata. 255

LVII. De columbis quibus miles licentiam dedit avolandi. . 256

LVIII. De cynoniis quibus Prior Cisterciensis benedictionem

dedit.

256

257

258

258

259

259

LIX. Quod hyrundines semper solita repetant habitacula.

LX. De cyconia propter adulterium occisa.

LXI. De anulo. Conradi Praepositi in esoce reperto.

LXII. De aquis in sanguinem versis et piscibus earum.

LXIII. De bubalis qui custodem suum interfecerunt.

LXIV. De lupa quae scholarem interfecit in Carpania..

LXV. De homine cuius omnes liberos lupi suffocaverunt.

LXVI. De lupo qui puellam traxit in nemus, ut os de

gutture socii erueret.

LXVII. De bufone qui persecutus est Theodericum cogno-

mento Cancrum.

:

. 260

. 260

261

261

LXVIII. Item de bufone qui in phyala bibuli sacerdotis re-

pertus est.

263

263

LXIX. De bufone qui repertus est super altare Judaeorum

cum celebrarent cenophegia.

LXX. De serpente qui vulnus satellitis suxit et sanavit. . 264

LXXI. De matrona Flandriensi quae serpentem in orbita

bibit, et in partu eundem effudit.

LXXII. Item de muliere cui dormienti serpens per os ingres-

sus est, et per partum egressus.

Distinctio undecima de morientibus.

I. Quid sit mors, et unde dicatur; et de quatuor generibus

morientium.

II. De morte Meyneri sacerdotis de Claustro.

III. De Morte Ysenbardi sacristae eiusdem eoenobii.

IV. De morte Sigeri monachi.

V. De morte adolescentis laici cum quo angeli cum morere-

tur loquebantur.

VI. De Oberto converso qui moriens coelestem audivit har-

VII. De converso caeco qui audivit angelos officia exequiarum

complere

275

VIII. De morte fratris Hildebrandi cuius animam in specie

pueri speciosi conventus candidatorum deferebat.

276

IX. De converso mortuo circa cuius corpus frater Warnerus

candelas stare vidit.

XI. De morte Mengozi conversi qui ad mandatum Gisilberti

Abbatis revixit.

278

XII. Item de morte Gozberti conversi qui reviviscens visa

recitavit.

279

XIII. De finali contritione sacerdotis quandoque nigri mona-

chi existentis.

XIV. De Rudingero monacho cui beatus David finem suum

praedixit.

282

XV. De morte Gerungi quem homines nigri et vultures mo-

rientem observabant.

283